حدیث ضعیف
«حدیث ضعیف»، از اقسام خبر واحد و اصطلاحى در علم درایه است.
حدیثى را ضعیف خوانند که همه یا بعض راویانش فاقد شرایط معتبر در حدیث صحیح، حسن و موثّق باشند، مانند این که در سند حدیث، راوى مجهول یا فاسد العقیده که توثیق نشده، وجود داشته باشد، گرچه باقى افراد، امامى و عادل باشند. یا حدیثی که بعضی از راویان آن متهم به دروغگویی بوده یا سلسله سند آن متصل نیست.
حدیث ضعیف - قطع نظر از قراین و شواهد بیرونى - حجّت نیست؛ لیکن در این که عمل مشهور به مفاد حدیث، ضعف آن را جبران مى‌کند یا نه، اختلاف است. قول به جبران، نظر مشهور است. چنانکه قول مشهور، عمل به اخبار ضعیف در سُنَن (مستحبات و مکروهات) است، که در اصطلاح از آن به «قاعده تسامح در ادله سنن» تعبیر مى‌کنند.
پانویس
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۶۵.
ردهها: